Van de lijsttrekker.

Op 18 oktober jl. werd door de leden van de VVD Winterswijk mijn voordracht door het bestuur om mij tot lijsttrekker te kiezen, bekrachtigd. Ook via deze weg, dank aan de leden voor het vertrouwen.

Het is voor mij de tweede keer dat ik mee mag doen aan de Gemeenteraadsverkiezingen. In 2010 nog als nieuweling. Van plek 6 op de lijst, ben ik op plek 3 de gemeenteraad binnengekomen. We hadden een goede campagne gevoerd en de uitslag van 2006 was weer voor een groot deel goedgemaakt. Dat ik vervolgens ook nog wethouder mocht worden was helemaal een eer.

Ik zet mij inmiddels zo'n drieënhalf jaar in voor het belang van de Winterswijkse samenleving. Iets wat in deze tijd een behoorlijke opgave is. Het gaat nog steeds niet goed met de economie in Nederland en de bezuinigingen zijn aan de orde van de dag. De werkloosheid is hoog en mensen zijn onzeker over hun toekomst. Toch hebben we de afgelopen jaren belangrijke stappen kunnen zetten. Subsidies worden efficiënter ingezet, voorzieningen worden gecombineerd of vervangen door nieuwe die beter aansluiten bij de behoefte van nu en morgen. De gemeentelijke organisatie is kleiner geworden zonder de burger te kort te doen. Daarnaast hebben we toch ook nog fors geïnvesteerd in sport, onderwijshuisvesting en de zorg door de start van de “De Post”, ons centrale loket voor burger en gezin. We hebben er ook werk van gemaakt, het gemeentelijke huishoudboekje op orde te brengen. De grote structurele tekorten zijn omgebogen in kleine plusjes en we hebben daarbij de lasten voor de burgers zo laag mogelijk gehouden.

Natuurlijk zouden we als lokale liberalen wel eens de accenten ergens anders willen zetten. Bijvoorbeeld nog minder regels voor onze burgers. Denk daarbij aan meer vrijheid om zelf te bouwen wat je wilt zonder welstandstoets. Of aan meer mogelijkheden in het buitengebied om te ondernemen. Ook vinden wij dat ondernemers zelf zouden moeten kunnen bepalen wanneer ze hun winkel openen. Dat is toch niet aan de gemeenteraad?

Maar goed, we leven niet in een gemeente waar één partij het voor het zeggen heeft. Samen met de coalitiepartners hebben we de blik naar voren gericht. Winterswijk als centrumplaats van de Oost Achterhoek. Ons winkelcentrum doet het goed in vergelijking met de buren en daar zullen we ons voor in blijven zetten. Dus geen betaald parkeren bij ons.

De VVD vindt dat Winterswijk een aantrekkelijke woonplaats moet blijven. Wat daarbij natuurlijk het allerbelangrijkste is, is dat er werk is. En daarnaast moet er ook voldoende werk zijn, voor de starters op de arbeidsmarkt. Jongeren die voor studie Winterswijk verlaten, moeten na hun studie ook een plek kunnen vinden. Er moet daarom meer aandacht komen voor startende jonge ondernemers. Winterswijk; dé broedplaats van de Achterhoek. Hoe mooi zou dat zijn?

Dat kan bijvoorbeeld op de te realiseren zorgcampus bij het Koningin Beatrix Ziekenhuis. Of in lege kantoorpanden of voormalige agrarische bebouwing. Volop kansen. Laten we dat als Gemeente mogelijk maken.

Door de mooie zomer dit jaar hebben de toeristische bedrijven een goed jaar achter de rug. Dat was ook hard nodig. De sector heeft het zwaar. De concurrente met “last minute reizen” en “vakantieveilingen” is groot. De marges staan onder druk. De sector moet blijven investeren en één van die zaken is dat campings tegenwoordig moeten beschikken over snel internet. Samen met de bewoners en ondernemers van het buitengebied zijn we dat doel aan het nastreven. Het ziet er naar uit dat zelfs de provincie Gelderland daarbij wil helpen. Zo doen wij dat als VVD graag. Mét onze burgers en bedrijven en de link die we hebben naar het provinciale bestuur. Ook de band met Den Haag vinden wij belangrijk. Natuurlijk, de Haagse politiek staat ver af van het werk in de Gemeenten en soms hebben ook wij ook zo onze bedenkingen. Daar gaan we dan over in debat. Dat kan en mag binnen onze partij.

Waar we als VVD Winterswijk volledig achterstaan, is de decentralisatie in de zorg en de participatiewet. Gemeenten kunnen dat zelf echt beter. Wij kunnen dat samen met onze inwoners lokaal vormgeven. Met één loket en zo min mogelijk verschillende partijen betrokken. Zo houd je zorg en werk dichtbij en kan het goedkoper. Daardoor blijft het mogelijk om voor meest kwetsbare groep een vangnet te zijn of nog beter een trampoline, die je weer laat opveren en naar vermogen mee laat doen.

Wij liberalen houden niet van somberen maar van aanpakken. Ik hoop dat we U de komende tijd in ons enthousiasme mee kunnen krijgen. En ondertussen blijf ik mij natuurlijk ook volop inzetten als Wethouder om Winterswijk op de kaart te houden.

Met lokale liberale groet,

De subsidie (is) voorbij.

Zo tot grofweg 2009 is de subsidie-stroom in Nederland alleen maar toegenomen. Dit werd voor de gemeente mede gevoed door het trap op trap af systeem. Ofwel stijgen de Rijksuitgaven dan krijgen de gemeenten meer geld en geeft het Rijk minder uit dan krijgen de gemeenten minder gestort in de gemeentekas. Dit systeem kwam tot stilstand toen Wouter Bos met veel geld de banken sector in 2008 moest redden van de ondergang.

Door de financiële crisis en de daarop gevolgde recessies is het steeds lastiger voor overheden om aan die subsidie vraag te voldoen. Immers de uitkering van het rijk wordt minder, terwijl de kosten voor de gemeenten alleen maar toenemen door onder andere de gestegen bijstandsuitkeringen. Daarnaast lopen de inkomsten uit leges en belastinginkomsten ook al een paar jaar terug.

Als reactie daarop hebben gemeenten de laatste jaren eerst gesneden in de ambtelijke organisatie en hebben ze kerntakendiscussies gevoerd. Natuurlijk zijn ook subsidies verlaagd. Er zijn echter maar een paar gemeenten die echt keuzes hebben durven maken en complete subsidies hebben geschrapt.

We kunnen echter verwachten dat er nog meer bezuinigd dient te worden. Het te kort op de (Rijks) begroting loopt op en Europa verwacht dat we adequate maatregelen nemen. Dat is overigens zeer terecht. Als we van de Grieken hervormingen verwachten dan dienen we zelf ook de boel op orde te hebben.

De tijd van pappen en nathouden is dus echt voorbij. Eeuwig de OZB belasting verhogen is ook geen optie. Wat dan wel? Ik denk dat gezien alle maatregelen die reeds genomen zijn er nog maar 1 optie is. Radicaal stoppen met alle subsidies. Ofwel het tijdperk van de subsidie is voorbij.

Er is echter nog een reden om met subsidies te stoppen. De maatschappij is sinds de ontzuiling drastisch veranderd. De maatschappij is individualistischer geworden. Het linkse kamp zal dit wijten aan het Neo Liberalisme. Ik ben van mening dat het anders om is. De maatschappij is veranderd en daar past een liberale denkwijze goed bij.
Hoe leg je dan nog uit aan die individuele burger waarom een deel van zijn inkomen via de belastingen op gaat aan projecten waar hij geen betrokkenheid bij voelt. Ik zeg daar overigens niet mee dat die projecten niet goed zijn. Het gaat om de betrokkenheid.
Want ook individuele burgers kunnen betrokkenheid tonen bij projecten die hen wel aan het hart gaan. Een mooi voorbeeld is de actie van 3fm met het glazenhuis. In 2009 was de opbrengst 7,1 mln (incl 3 mln van het Rijk) in 2011 was dat 8,6 mln zonder overheidsbijdrage. Kortom bij een goed format en betrokkenheid van de burger kun je heel wat geld bijeen verzamelen. En dat in crisistijd!
Een ander mooi voorbeeld is het Wereld Natuurfonds (WNF). Deze organisatie weet nog steeds voldoende financiële middelen te genereren daar waar andere op natuur gerichte organisaties er op achteruitgaan. Dit heeft naar het schijnt te maken met hun “Rangers” programma. Ze betrekken kinderen al op jonge leeftijd bij het werk van het WNF en maken ze betrokken.

Het gaat dus uiteindelijk om het vermogen, betrokkenheid te organiseren. Kortom we moeten de subsidie voorbij. Dat vergt natuurlijk een gigantische omschakeling in denken van instellingen, overheid en burgers.

Subsidies kun je grofweg verdelen in drie thema's; het sociale domein, het economische domein en het natuur- en landschapsdomein. Natuurlijk heb je ook gevallen die er tussen in zitten. Cultuur heeft namelijk zowel een economische als een sociale component.

Bij elk domein kun je betrokkenheid organiseren en daarmee ook financiering. Per domein zoek je dus je sponsoren.

Even een voorbeeld per domein. Welzijnswerk is een zwaar gesubsidieerde bezigheid. Het doel is niks mis mee. Juist door aan de voorkant op tijd er bij te zijn, kan aan de achterkant veel bespaard worden. Vraag is of dat altijd door een professionele en dus dure instelling moeten worden gedaan. Is het niet beter om buurtbewoners te activeren middels vrijwilligerswerk. Die vrijwilligers kennen de buurt en zijn bij uitstek geschikt om financiering te zoeken voor de projecten waar ze zelf betrokkenheid bij voelen.
In het economische domein, zou het wellicht iets eenvoudiger kunnen zijn. Waarom heffen we toeristenbelasting bij een klein deel van de ondernemers terwijl een groot aantal ondernemers in de vrijetijdssector de revenuen geniet. We zetten als gemeente beleidsmedewerkers in en geven subsidie op tal van projecten. Waarom maken de ondernemers niet zelf het beleid? Zij hebben tenslotte het meest contact met de klant en weten hoe de markt zich ontwikkeld.
Dan het natuur- en landschapsdomein. Waarom draagt de overheid zo fors bij aan de aanleg én het onderhouden van natuur en landschapselementen. Het zou de burgers toch zelf een lief ding moeten zijn dat ze in een mooie en gezonde leefomgeving wonen en recreëren. We willen allemaal koeien in de wei. Maar bij de supermarkt 5 cent meer betalen voor melk van weidegang koeien is er niet bij. 5 cent extra voor de boer kan echter wel betekenen dat die boer het onderhoud van dat landschap er bij kan doen. Of misschien kan de zuivelfabriek een deel van de meer opbrengst onderbrengen bij een privaat landschapsfonds. Overigens draagt een mooie woonomgeving ook bij aan de waarde ontwikkeling van de eigen woning.

Niet alle oplossingen liggen direct voor de hand. Daar zullen we de komende tijd veel tijd en aandacht aan moeten besteden. Moeten subsidies helemaal verbannen worden? Ik denk dat er nog wel wat subsidies overeind zullen blijven. Het lijkt mij echter verstandig om alleen nog zaken te subsidiëren als daarmee voor de toekomst zaken duurzaam geregeld worden. De start-up subsidie zeg maar. Eenmalig en het liefst door middel van een revolving fund. Bij zo'n fonds vloeien naar verloop van tijd weer bedragen terug die dan weer ingezet kunnen worden voor nieuwe projecten.

Het afschaffen van subsidie kan eigenlijk op twee manieren. Een “Big Bang” of een meer evolutionair traject. Bij die laatste variant geef je organisaties wat tijd. Ik vrees echter dat ze dan geen echte keuzes durven maken. Nee, laten we maar eens voor de “Big Bang” gaan. Gewoon alles in één keer afschaffen. Onder druk wordt tenslotte alles vloeibaar.

Lean

We zitten inmiddels alweer in februari. Wat gaat dat toch snel. Voor je het weet zitten we weer in de hectiek van de voorbereidingen van de gemeente begroting. Het is nog een groot vraagteken hoe die begroting er uit gaat zien. Natuurlijk weten we wel hoe het er nu voorstaat dus in die zin zou het dit jaar wel eens wat makkelijker kunnen gaan maar de grote vraag is natuurlijk wat gaat de rijksoverheid met het gemeentefonds doen. Er gaan tenslotte al verhalen rond over een nieuwe bezuinigingsronde als het begrotingstekort oploopt. Daarnaast zien we in onze gemeentelijke begroting toch ook wel een paar knelpunten. Zo neemt het aantal bijstandgerechtigden nog steeds toe. Over 2011 was dat voor Winterswijk al zo’n 300 duizend Euro extra aan kosten. De uitstroom vanuit de ww naar de bijstand is natuurlijk goed te verklaren maar echt vrolijk wordt je daar niet van. Vooral voor de mensen zelf natuurlijk. Want uiteindelijk wil niemand aan de kant staan. En een salaris is uiteindelijk de beste vorm van uitkering.

Verdere bezuinigingen zijn lastig te realiseren binnen de huidige begroting. Natuurlijk kun je besluiten een aantal subsidies te schrappen. Volgens mij zit echter de Winterswijkse bevolking niet te wachten op het sluiten van de schouwburg. Moeten we dus niet doen volgens mij. Wat dan wel? Een extra slag over de ambtelijke organisatie misschien. Oei, het kraakt nu al aan alle kanten. De kwaliteit staat onder druk en dat gaan de burgers, raadsleden en college inmiddels wel merken. Dus gewoon een extra taakstelling of een nieuwe kerntakendiscussie lijkt mij niet zin vol. Wat dan wel? Ik heb mij de afgelopen maand eens verdiept in Lean Management. Een methode ontwikkeld door autoproducent Toyota. In het kort komt het er op neer dat je alleen nog dingen doet die de klant, wil. Schrap iedere mogelijke handeling die geen waarde toevoegt voor de klant. Het blijkt dat als je volgens de “lean” principes werkt er nog veel te sparen is en dat de medewerkers ook nog eens meer tevreden zijn over hun eigen prestaties. Maar vooral zijn de doorlooptijden korter. Of wel de klant krijgt zijn product eerder én op de afgesproken tijd.

Nu kun je denken;”een overheidsinstelling als de gemeente is geen autofabriek”. Want de gemeente heeft zoveel verschillende producten is een veel gehoorde stelling. Maar wat dacht je van het autogamma van Toyota. Op dit moment zijn er in Nederland al 14 personenauto modellen beschikbaar, meestal in diverse carrosserie varianten, 3 of 5 deurs, verschillende bekledingsstoffen, diesel, lpg, benzine of hybride of wat dacht je van de diverse kleuren en laksoorten. Honderden variaties zijn mogelijk. Vaak worden die auto’s op basis van een klantorder geproduceerd. Soms komen ze zelf uit dezelfde fabriek van één productielijn. Door elkaar en toch krijgt de klant wat hij wil.

De burger, raad of college is eigenlijk ook zo’n klant. En die klant wil zijn product voor een redelijke prijs, binnen een redelijke termijn kunnen meenemen. En het product moet ook aan de kwaliteitseisen voldoen. Het kan een paspoort zijn, een bestemmingsplanwijziging, een OZB beschikking of een vraag die door een raadslid gesteld wordt.

Het lijkt mij zeker in samenhang met de intergemeentelijke samenwerking die er aan zit te komen met Oost-Gelre en Berkelland een mooie uitdaging om volgens de “lean” principes aan de slag te gaan. Er zijn voorbeelden, zowel in het bedrijfsleven, ziekenhuizen (tip voor het SKB misschien) maar ook bij de overheid die kunnen dienen als inspiratiebron.

Dus nu het vet van de botten is, wordt het tijd dat we aan de spieren gaan werken!

Glasvezel buitengebied.

In het dorp is men al maanden volop bezig met de aanleg van een glasvezelkabel voor huishoudens. Onze bewoners krijgen daarmee toegang tot supersnel internet, telefonie en televisie van Reggefiber. Reggefiber is onder de naam Glashart vorig jaar begonnen om tenminste 40% van de dorpsbewoners te overwegen zich te laten aansluiten op deze nieuwe hoogwaardige technologie. In een groot deel van het dorp ligt inmiddels de oranje buis in de grond en er zijn al mensen daadwerkelijk aangesloten. Wat vervolgens nog rest in een abonnement op een “provider” Dat zijn bedrijven zoals “KPN” of “planet” die er voor zorgen dat u ook daadwerkelijk gebruik kunt maken van het snelle internet, de telefoon of de televisie.

Het buitengebied wordt niet door Reggefiber aangesloten. De reden is dat het voor bedrijven zoals Reggefiber of KPN niet rendabel is een netwerk aan te leggen. Dit heeft te maken met het lage aantal inwoners en de lange afstanden kabel die gelegd moet worden. Als voorbeeld; de gemeente heeft in het buitengebied ruim 265 km rioolbuis liggen. Een grove schatting is dat het zo'n 16 miljoen Euro zal kosten een kabel aan te leggen. Als je dan bedenkt dat er 2500 adressen zijn in het buitengebied, dan kom je al snel aan 6400 euro per aansluiting. Dat is veel geld en de schatting is dat niemand dat bedrag in één keer op tafel legt.

Om te peilen of er veel animo is voor glasvezel in het buitengebied ben ik de afgelopen weken de buurtschappen in gegaan om voorlichtingsavonden te houden en om een enquête uit te reiken. Zo'n 350 mensen hebben de info avonden bezocht. In vergelijking met andere avonden in het buitengebied is dat een mooi aantal. Ik heb uitgelegd wat glasvezel inhoudt. Er is stil gestaan bij de beperkingen van de huidige koperkabel en met de mensen besproken wat er in de toekomst mogelijk op ons afkomt qua communicatie middelen. Die ontwikkelingen gaan snel en het is lastig voor te stellen hoe onze samenleving er de komende jaren door zal veranderen. Dat die samenleving gaat veranderen is echter wel helder.

Naar mijn mening kan glasvezel er aan bijdragen dat de buurtschappen leefbaar blijven. Immers zonder goede communicatie middelen, zal de volgende generatie die opgegroeid is met die moderne technologie er niet voor kiezen in ons mooie buitengebied te gaan wonen en werken. En zonder bewoners en werk zal het gebied vervallen tot een woeste vlakte met vervallen landerijen en huizen.

Van de 2500 enquete formulieren hebben we er inmiddels 1000 retour mogen ontvangen. Dat is ruim voldoende voor een representatieve steekproef. De gegevens worden door een studente die werkzaam is bij het Work Innovate Center (WIC) verwerkt. Binnen een maand krijg ik de uitslag.
Ik hoop dat er veel mensen positief hebben gereageerd op de vraag of ze glasvezel willen hebben. Het kostenaspect is daar natuurlijk belangrijk bij. De gemeente heeft geen budget om dit project te financieren. Wel kunnen we meehelpen om te kijken hoe het wel mogelijk is te maken. Dat kan bijvoorbeeld door het oprichten van een coöperatie en het maandelijks betalen van de aanlegkosten door de bewoners.

Indien een groot deel van de bewoners “ja” heeft gezegd, dan gaan we volgend jaar partijen zoeken die bij willen dragen aan de tot standkoming van het glasvezelnetwerk. We zullen daar ook de buurtschapbewoners zelf bij gaan betrekken. Dat kan door mee te denken, mee te betalen en misschien zelfs wel door zelf mee te graven. De zelfredzaamheid en sociale cohesie is groot in de buurtschappen en samen krijg je veel voor elkaar.

Tot een volgende keer!

Gert-Jan te Gronde

Hangjeugd en toeristen

Misschien heeft u het gelezen in de Gelderlander. Zero Tolerance voor jeugd die overlast veroorzaakt. Toen ik met dit onderwerp werd geconfronteerd, dacht ik die hebben wij toch helemaal niet in Winterswijk. Nu blijkt dat we helaas een kleine groep jeugd hebben in Winterswijk die inderdaad af en toe overlast veroorzaakt. Soms hangen ze rond in de winkelstraten of stationswachtruimte. Ze rijden oa op scooters zonder bromfietscertificaat, plegen kleine vergrijpen of blijven weg van school. De gemeente heeft ze in beeld en spreek deze kinderen , want dat zijn ze nog, aan en heeft gesprekken met de ouders. Politie, jeugdwerk en leerplichtambtenaar werken daarbij actief samen. We kennen ze allemaal en als ze over de scheef gaan dan pakken we ze hard aan. Bij de bron dus. Daarmee geven we een helder signaal af naar de groep met vrienden die om deze groep heen hangen. Een beetje in dit verlengde is mijn bezoek aan de politie van zaterdagavond 15 januari. Ik mocht mee met op ronde van de horeca-surveillance van de politie. Daarbij werd ook een bezoek gebracht aan het buitengebied. Extra spannend na wat er gebeurd was in de gemeente Aalten een weekend er voor. Een jongen stak daar in op vier bezoekers. Dat zijn praktijken die we niet gewend zijn en ook zeker niet aan willen wennen. In Winterswijk was het gelukkig rustig. Er fietsten wat jongeren zonder licht die nadat ze het licht van hun fiets alsnog aandeden verder konden fietsen. Bij Elbekurkie was het ook rustig. In dit jongerencentrum te Meddo zaten wat jongeren een biertje te drinken en te wachten op de afreis naar Duitsland om te gaan stappen. Het kwam mij vaag bekend voor uit het verleden.
Om half 2 's nachts ben ik mijn bed maar eens gaan opzoeken. Achteraf bleek dat er in Aalten weer assistentie nodig was geweest. Zo zie je maar weer dat het goed is dat de politie op pad gaat. Ook op tijden dat wij in ons bed liggen

Voordat ik overigens mee op pad was met de politie, stond ik te Utrecht in de stand van de VVV Achterhoek op de vakantiebeurs. De stand werd de gehele week bemenst door VVV medewerkers, vrijwilligers en ondernemers. Ik mocht mensen enthousiast maken voor Winterswijk. De reacties waren zeer positief. Veel mensen zien in de Achterhoek een ideaal fiets- en wandelbestemming. Voor een kort verblijf maar ook voor een langere periode. Wat mij opviel was de vraag naar grote groepsaccommodatie. Gelukkig hebben we die ook maar daar ligt volgens mij een kans. Henk Aalderink, de VVD burgemeester uit Bronckhorst stond er overigens ook. Zo zie je maar dat wij VVD-ers af en toe graag de handen uit de mouwen steken om onze streek op de kaart te zetten.

Komende weken zal ik actief aan de slag gaan om de pijn bij Winterswijks Belang weg te halen wat betreft de begroting en de bezuiniging op de gemeentelijke apparaatskosten. Ze toonde zich afgelopen week weer de actiepartij die ze graag willen zijn. Of je nu in het college zit of niet. Het is natuurlijk hun goed recht om het college op de huid te zitten of aan te vallen. Ik vraag mij echter af wat er nu werkelijk achter zit. De fractievoorzitter van WB kwam vlak voordat het onderwerp besproken werd binnen. De onschuld zelve, waarna een commissielid zijn statement mocht voorlezen. Het ware beter geweest als hij dit van te voren even had aangekondigd. De portefeuillehouder was er namelijk niet en zo werd een informatief agendapunt opeens politiek. Dat ze het tien minuten vooraf aan een enkeling hadden gemaild kwam op mij vreemd over. Ik had het pamflet in ieder geval niet ontvangen en voelde mij behoorlijk aan de kant gezet door deze coalitiepartij. We zijn namelijk samen als coalitie met de ambtelijke organisatie bezig om de bezuiniging door te voeren. Dat de bezuiniging een lastige opgave is, klopt maar ik heb er alle vertrouwen in dat het gaat lukken. Daarnaast gaan we nog de kerntakendiscussie voeren. Dat heeft gevolgen voor taken maar ook wederom voor de ambtenaren. Of dat gaat lukken zonder reorganisatie met bijbehorende kosten is nog maar de vraag. Een reorganisatie kost overigens ook fors geld. Kan zomaar oplopen tot 8 miljoen Euro. Heeft u dat er voor over of nemen we zorgvuldig de tijd en gaan we uit van natuurlijk verloop? Maar goed we zullen zien hoe deze discussie zich verder gaat ontwikkelen. Eén ding is wel helder, WB wil onder het raadsbesluit uit dat we de gesubsidieerde instellingen gaan korten in 2014.
Chris vd Bos heeft de commissie en het college op de hoogte gebracht van de oproep aan de minister van EL&I van VVD Kamerlid Afke Schaart. Zij roept de minister op om Europese gelden aan te wenden, snel internet mogelijk te maken in het buitengebied. Ik zelf had Afke voor het kerstreces al bedankt via de mail voor deze oproep. Want als voor glasvezel, Europees geld beschikbaar is dan moeten we er alles aan doen dit naar de Achterhoek te halen. Snel internet is namelijk naar mijn idee één van de middelen om de leegloop van het platteland tegen te gaan. Zo kunnen bijvoorbeeld ZZP-ers vanuit huis de hele wereld ontsluiten.

Graag tot een volgende keer.

Volg mij ook op Twitter: http://twitter.com/gertjantegronde

Kerst groet

Zo, dit politiekjaar zit er op. We hebben de laatste raadsvergadering van 2010 gehad. Voor mij stonden er 3 zaken op de agenda. Het paardenbeleid, Horeca als nevenfunctie in het buitengebied en de lening aan de schaatsbaan op de markt.

Vooral het paardenbeleid was een belangrijk stuk. Nu dit is vastgesteld kunnen we weer extra kansen en mogelijkheden bieden aan nieuwe agrarische bedrijven. Vanuit een woonsituatie weer terug naar een agrarische bestemming. Natuurlijk met de nodige voorwaarden maar toch is er nu weer wat mogelijk. Van, “Nee tenzij” naar “Ja mits”. Ik zie dat toch echt als liberaal winstpunt, door de VVD mogelijk gemaakt.
Jammer dat de PvdA tegenstemde. Ik hoorde ook geen inhoudelijk argument om tegen te zijn. Allen een vage kreet van “ keer om”. Ik zou zeggen Pvda, keer zelf om en wordt weer een echte partij van de arbeid.

Ook de mogelijkheid om Horeca als nevenactiviteit in het buitengebied toe te staan is een verruiming van het beleid. Het was een akkoordstuk maar toch, ook een VVD winstpunt. Langzamerhand gaan we weer naar de situatie terug dat het mogelijk is weer te ondernemen in ons buitengebied. Dus geen groenreservaat maar een waardevol landschap waar in we kunnen recreëren, wonen maar vooral ook werken zoals dat al vele eeuwen heeft gekund. Daardoor voorkomen we dat onze buurtschappen leeglopen, de voorzieningen afnemen en de sociale samenhang wegvalt. Juist door te zorgen dat er bedrijvigheid mogelijk blijft, mensen blijven wonen, zijn we in staat, dat waardevolle landschap in stand te houden.

Al eerder (in de raadsvergadering van november) hadden we de uitbreiding van de niet agrarische bedrijvigheid goed geregeld. Ook daar zijn nu weer wat meer mogelijkheden. Misschien minder dan we zouden willen. Met name het provinciale beleid is daar de beperkende factor. Hopelijk kunnen we daar na maart 2011 wat aan doen.

Om de financiering van de schaatsbaan op de markt is nog best wat te doen geweest. Hoe kun je in deze financiële krappe tijd een subsidie geven van 17.000 euro en daarnaast een krediet geven van 49.000 euro. We konden als college eigenlijk niet anders. De schaatsbaan kon gewoonweg zelf niet de broek op houden en op basis van (garantie) afspraken uit het verleden zouden we er behoorlijk de bietenbrug mee opgegaan zijn. Gelukkig paste het wel binnen het bestaande budget. Dat de subsidie een collegezaak was, bleek bij Winterswijks Belang niet helemaal duidelijk. We houden het maar op een onduidelijkheid. Wat ik wel van deze zaak heb geleerd is dat je als college vooraf goede afspraken moet maken. Niet zo maar, ook in goede tijden, garanties afgeven.

Begroting en toezicht van de provincie.
Dat de gemeente financieel in zwaar weer zit is bekend. 4,5 mln Euro bezuinigen in de periode 2011-2014 is niet mis. We hebben de begroting in november sluitend vastgesteld, dus wat dat betreft niks aan de hand zou je zeggen. De provincie had als toezichthouder echter nog wel wat vragen. Het gevaar van preventief toezicht dreigde. Een situatie waar ik als wethouder financiën natuurlijk absoluut niet in wilde komen. Je bent dan met handen en voeten gebonden. Het ging om drie punten, met name hoe hard zijn de bezuinigingen op de bedrijfsvoering, hoe vullen we de bezuiniging in op de gesubsidieerde instellingen in 2014 en hoe gaan we om met het wegvallen van de mogelijkheid van doorbelasting aan projecten (bv nieuwbouw Driemark) als die projecten klaar zijn. We hebben dan namelijk wel het personeel maar niet de projecten die dat personeel financieren meer.
Gelukkig hebben we de provincie kunnen overtuigen van onze serieuze aanpak en begrotingsdiscipline. De invulling van de bezuiniging op de gesubsidieerde instellingen komt voor de eerste bestuursrapportage net als de door de raad gevraagde kerntakendiscussie.

Al met al een bewogen jaar was het. Van kandidaat raadslid tot wethouder. Ik heb van de afgelopen periode enorm genoten. Het wethouderschap ligt mij erg en ik kijk dan ook uit naar de komende periode. Ik merk dat ik wat meer mijn rol in de raadsvergadering kan oppakken. Daar moet je natuurlijk ook in groeien.
In de komende periode zal de nadruk komen te liggen op het behalen van de begroting- en bezuinigingstaakstelling. Dat wordt een hele kluif. De kerntakendiscussie zal er toe leiden dat we als gemeente anders gaan werken. Wat doen we nog wel en wat doen we niet meer. Wat mij betreft gaat de burger weer meer zelf verantwoordelijk worden en vertrouwen wij als overheid er ook op dat die burger dat aan kan. Minder beleid en meer meedenken.
De taken die van uit de overige overheden onze kant op komen zal ook de nodige aandacht vragen. Jeugdbeleid en uitvoering is daar een van de belangrijkste van. Dat wordt een hele uitdaging.

Verder zijn er natuurlijk ook nog een aantal andere dossiers waarmee ik aan de slag kan. Een van die zaken is bijvoorbeeld om toch glasvezel in het buitengebied aangelegd krijgen. Daar heb ik wel de buurtschapbewoners voor nodig, in geld, want de aanleg is kostbaar en niet door de gemeente te betalen maar ook in bereidheid. We moeten het zien als een van de middelen om ons doel van behoud van een leefbaar buitengebied te bereiken. Ook moeten we kijken hoe we de (agrarische) ondernemers nog meer mogelijkheden geven zich te ontwikkelen. Het werken aan het behoud van ons landschap is ook een belangrijk punt. Dit moet meer door de bewoners zelf gedaan worden. Ze moeten daar ook een vergoeding voor kunnen krijgen. We gaan de komende twee jaar werken aan een pilot om te kijken hoe we GLB gelden (Subsidie vanuit het Europees gemeenschappelijk landbouwbeleid) op een andere manier wegzetten. Ook het landschapsfonds kan daarbij een belangrijke instrument zijn. Het vullen van zo’n fonds wordt overigens nog een behoorlijke opgave, waarbij gemeentelijke middelen beperkt zullen zijn. Ik hoop hier samen met de st WCL invulling aan te kunnen geven.
Ook moet 2011 het jaar worden waarin we Eucalypta 2.0 vorm gaan geven in het oude postkantoor. Samen met Stichting Welzijn Winterswijk (SWW) komt daar een prima voorziening voor jongeren die net wat meer aandacht en activiteit nodig hebben. Het Pop gebeuren zoals als dat vroeger plaatsvond zal op andere locaties vorm krijgen. Denk daar bij aan de Storm.
Voor Impuls Winterswijk Oost wordt 2011 ook een belangrijk jaar. Na jaren van praten gaan we nu echt aan de slag. Op de Vlier komt in 2012 een mooie nieuwe school en ook de Pelkwijk krijgt nieuwe scholen. Door slim samen te werken met SWW en De Woonplaats zal het zeker ook nog lukken om multifunctionele ruimtes te creëren voor kinderopvang, sport en wijkwerk.

Kortom er is werk aan de winkel. Niet praten maar doen en doorpakken.

Ik wens iedereen een fijne kerst, een goede jaarwisseling en een gezond 2011!

Deze blog is te lezen op http://gert-jantegronde.blogspot.com en
www.vvdwinterswijk.nl
Volg mij ook op Twitter: http://twitter.com/gertjantegronde

Begroting 2011 – 2014

Na een paar maand van voorbereiding was het dan afgelopen week zo ver. Mijn eerste gemeentebegroting als wethouder. Bijna een tekort van 4,5 mln structureel wegwerken in vier jaar tijd. Dat is een mooie binnenkomer! Niet echt natuurlijk. Niemand vind het leuk om zo hard in te moeten grijpen. Zonder nu diep de inhoud in te gaan, wil ik graag wel een en ander toelichten.
De gemeente Winterswijk is op zich een financieel gezonde gemeente. We hebben nog steeds een ruim eigen vermogen. Dit mede door de Nuon verkoop. De inkomsten zijn wel eens waar minder geworden door een korting op de gemeentefondsuitkering maar nog steeds behoorlijk. We hebben echter één groot probleem en dat is de uitgaven kant.
Die uitgaven kant is de laatste jaren behoorlijk toegenomen. In de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen heb ik daar al voor gewaarschuwd. Ik heb zelfs al eens aangegeven dat de kans groot zou zijn dat we een zogeheten “artikel 12 gemeente” zouden kunnen worden. Gelukkig is dat nu (nog) niet zo ver. Al houdt de provincie ons goed in de gaten. Gedeputeerde Van der Kolk is dat zelfs komen vertellen in de raad.
Maar goed die uitgaven kant, hoe zit dat nu? Waarom is dat zo'n probleem. Als gemeente hebben we de afgelopen jaren behoorlijk geïnvesteerd in allerlei voorzieningen en hebben we ook geïnvesteerd in de bestrijding van de economische crisis. Over welke zaken hebben we het dan? Gemeentekantoor, Driemark, sportparken (Trias en Jaspers) en renovatie van diverse verenigingsgebouwen. Maar ook het strandbad en het BOS project. Daarnaast moeten er nog een aantal basisscholen vernieuwd worden. Ik geeft geen oordeel over die investeringen. Ze zijn door de raad in meerderheid gesteund en daarmee democratisch tot stand gekomen. Veel investeringen zijn echter gefinancierd. Dat kost ons al gemeente dus rente. Ook zijn er nog incidentele te korten in de begroting. Denk daarbij aan de aankoop van het terrein van de voormalige Nissen garage. Die tekorten komen ten laste van ons eigen vermogen en moeten ook geleend worden. Zo lang je die rentelast kunt dragen is er niet veel aan de hand. Er komt echter een moment dat de rentelast te veel wordt en we in verhouding te veel geld lenen. We leven dan feitelijk boven onze stand. Zeker als je weet dat er vanuit de Rijksoverheid nog een bezuiniging aan zit te komen. Dan moet je ingrijpen.

Dat ingrijpen is nu gebeurd. Naast ons “tijdelijke” te kort was er namelijk ook een structureel te kort. Dat kun je als gemeente natuurlijk niet hebben. Dat komt ieder jaar terug. Om dat structurele te kort op te vangen hebben we een bezuiniging doorgevoerd van 3,6 mln en hebben we ook de inkomstenkant moeten verhogen met €850.000,= Dat krijgen de Winterswijkse burgers en bedrijven als extra last. Als VVD wethouder geniet dat niet mijn voorkeur. Gezien de opgave kon het helaas niet anders. Zouden we ook dat nog aan de kosten kant moeten snijden dan zouden er nog verder gaande bezuinigingen moeten plaatsvinden. Dat zou tot onomkeerbare beslissingen leiden. Denk daarbij aan het sluiten van diverse voorzieningen. Die kunnen we nu nog voorkomen. Of we dat in de toekomst nog kunnen tegen gaan is ongewis. Indien er vanuit de landelijke overheid meer taken naar de gemeente komen zonder voldoende budget, of als het gemeentefonds nog verder gekort gaat, worden dan zou het zomaar kunnen dat we wel zulke maatregelen moeten nemen.

Begroting is één, zorgen dat we die begroting gaan halen is twee. De provincie gaat als toezichthouder ons goed in de gaten houden. De komende weken gaan we werken aan een systeem om te zorgen dat we binnen onze begroting blijven. Dat geldt voor de bedrijfsvoeringskosten (oa ambtenaren salaris) maar ook voor budgetten voor de projecten. Van de ene kant heeft dat gewoon met budgetbewaking van doen van de andere kant heeft dat ook te maken met een mentaliteitsverandering. Ook de raad heeft daar een verantwoordelijkheid. De hand moet echt op de knip.

Gelukkig was de raad in hoofdlijn eens met ons dekkingsvoorstel. Er zijn maar een paar kleine aanpassingen geweest. We kunnen dus nu echt aan de slag. Bij de eerste bestuursrapportage in het voorjaar weten we meer. Dan zullen we zien hoe hard deze begroting is.


Tot de volgende keer.

Deze blog is te lezen op http://gert-jantegronde.blogspot.com en 
www.vvdwinterswijk.nl
Volg mij ook op Twitter: http://twitter.com/gertjantegronde