3 maart ligt inmiddels alweer twee weken achter ons. Voor de verkiezingen was het erg hectisch. Posters plakken, debatteren, folders rondbrengen en met een mega zandloper door het dorp. Al met al leuke acties en het resultaat was er ook naar. We zijn toch al met al wel een paar maanden bezig geweest. Al die activiteiten waren redelijk goed inpasbaar in mijn dagelijkse activiteiten en privéleven. Nu na de verkiezingen is er al een nieuw ritme ontstaan. Eerst naar de de-installatie van de oude raad. Dag er na installatie van de nieuwe raad. Natuurlijk zijn de onderhandelingen ondertussen ook begonnen. Eerst een informatiemiddag door de ambtenaren over de begroting. Dat was schrikken. Wij van de VVD wisten al dat het niet best was. Maar ik geloof zelfs dat ze bij WB nu inzien dat we als gemeente er niet goed voorstaan. En dan hebben we het nog niet over de komende bezuinigingen van uit het Rijk. Op de zaterdag ging het verder, nu de partijen in directe onderhandelingen. Ik zelf kon niet aanwezig zijn omdat ik met al mijn collega's van LNV welkom waren in De Efteling. Samen met “De Gerda” Graag had ik de onderhandelingen zelf meegemaakt maar door mijn vele afwezigheid van de laatste tijd vond ik dat ik als vader van drie jonge meiden gewoon mee moest naar Kaatsheuvel. En het was het waard!
Het politieke leven gaat echter gewoon door. gisteravond weer een brede kieslijst bijeenkomst met alle 17 kandidaten en enkele bestuursleden van de VVD. Vanavond wordt er verder onderhandeld. Daar zal ik dit keer ook bij aansluiten. Politiek gaat namelijk voor een groot deel over financiën en dat is toch een beetje mijn specialiteit. Ook de rest van de week ben ik weer onder de pannen. Er volgt onder andere nog een informatiebijeenkomst over de Driemark en over het bestemmingsplan in het buitengebied.
Doe ik mijn gezin te kort? Moet ik Wouter Bos en Camiel Eurlings gelijk geven en al helemaal niet aan de politiek beginnen? Het lijkt immers mode te worden om als vader nu te kiezen voor het gezin. Nu ben ik niet al jaren politiek actief en al helemaal niet landelijk, wel heb ik gewoon gewerkt de afgelopen jaren. Ook dat kost tijd. Ook mijn vrouw werkt en hebben we een huishouden te runnen en wil je ook wel eens ontspannen en sporten.
Burgemeester Van Beem vertelde tijdens de installatie van de raad al dat je ook wel eens als raadslid afwezig kunt zijn. Hij zelf had dat nog nooit gedaan maar moest kunnen vond hij.
Ik zelf ben het daar niet mee eens. De raads- en commissievergaderingen zijn de vaste momenten van het politiek bestuur van een gemeente. Daar kun je niet lichtzinnig mee omgaan. Daar wordt het politieke handwerk gedaan. Een nobel vak volgens mij. Zelfs mensen uit het bedrijfsleven kunnen daar nog wat leren over bestuur en intermenselijk contacten. Ik ga er voor om ze allemaal mee te maken.
Moet je dan als vader je kinderen te kort doen en ze weinig persoonlijke aandacht geven. Nee natuurlijk niet. Het is een kwestie van plannen, plannen en plannen maar ook los durven laten en je collega fractieleden en fractievolgers vertrouwen. Ik moet dat natuurlijk allemaal nog gaan ondervinden. Gelukkig hebben we binnen de groep van fractieleden én volgers genoeg mensen met ervaring. Vele handen maken licht werk. Ik hoop dan ook zo nu en dan op hen terug te kunnen vallen. Ook kun je kiezen wanneer je wat met je gezin gaat doen. Ik zal vaker voor de quality-time moeten gaan. Wel zal ik helaas genoegen moeten nemen met minder sporten. Dat is jammer maar ook niet het einde van de wereld. Uiteindelijk is het hier ook een kwestie van balans vinden. Net zoals die nu weer in de raad teruggekomen is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten